اهداف: جانبازان مبتلا به اختلالات استرسی بعد از سانحه برای کاهش علایم بیماری خود، مجبور به استفاده از داروهای ضدافسردگی، ضدتشنج و داروهای متعادل‌کننده خُلق هستند که از عوارض مصرف این دسته داروها عوارض دهانی و دندانی متعدد و بیماری‌های لثه‌ای است. این مطالعه با هدف بررسی و تعیین وضعیت سلامت دهان جانبازان اعصاب و روان شهر شیراز صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال‌های 93-1392 انجام شد، 80 نفر از جانبازان اعصاب و روان مراجعه‌کننده به مرکز درمانی باغ جنت شهر شیراز به‌روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها چک‌لیست محقق‌ساخته بود. پس از تکمیل چک‌لیست، داده‌ها به نرم‌افزار SPSS 17 وارد و برایی آنالیز از آزمون غیرپارامتری همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

یافته‌ها: میزان DMFT در افراد تحت بررسی 6.2 ±23.7 به‌دست آمد. سن رابطه معنی‌داری با شاخص‌های DMFT، سلامت دهان و خونریزی نداشت. مصرف داروهای ضدسایکوز رابطه مثبت و معنی‌داری با شاخص DMFT و شاخص سلامت دهان داشت، ولی این ارتباط درباره داروهای آرام‌بخش، ضدافسردگی از لحاظ آماری معنی‌دارر نبود. ارتباط آماری معنی‌داری بین شاخص خونریزی و نوع داروی مصرفی مشاهده نشد. مدت‌زمان مصرف دارو ارتباط معنی‌داری با شاخص‌های سلامت دهان، DMFT و خونریزی نشان نداد. رابطه معنی‌دار مثبتی بین شاخص خونریزی و شاخص DMFT مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: وضعیت بهداشت دهانی جانبازان روانی بستری‌شده در بیمارستان ضعیف و قابل تامل است.